Zdecydowanie. Naszym zdaniem jeden z obowiązkowych przystanków w tym rejonie Krety. Szczególnie jeśli ktoś będzie mieć szczęście zobaczyć Mistrza przy pracy :)

Moje dzieciaki po starej znajomosci zrobiły u Stavrosa swoje podpisane miseczki. Nie chciał za to ani grosza. Uwielbiają go, ilekroć przejeżdżamy przez Asomatos (czyli kilka razy w tygodniu jeśli jedziemy z Rethimno przez Kourtaluoti) zatrzymujemy sie u niego na kawę i sok :) Stavrosa uwielbia pogadać o życiu ;)

Nam dał kiedyś 20 minutowy wykład o jakości gliny i staranności wykończenia ceramiki w różnych rejonach Krety. A wszystko opowiada tak ciekawie, że naprawdę ciężko zakończyć z nim rozmowę :)

Bo tam czas płynie inaczej...zawsze pierwszy tydzień wyhamowuję zeby dostosować się do kreteńskiego rytmu ;)

Kiedyś tez opowiadał jak długo, etapami dochodził do uzyskania czystości poszczególnych kolorów, to bardzo trudne i potrzeba do tego naprawdę sporej dawki wiedzy. Jest niesamowity :)

To fakt ... jak już jesteśmy na Krecie to często mówimy sobie wzajemnie: "Hej - poczekaj! A Ty gdzie tak pędzisz?" :D

Otóż to! :D

Wracając do Stavrosa... jakość jego wyrobów jest naprawdę niesamowita. Zwłaszcza jeśli porówna się je z ceramiką z Margarites, które przecież słynie z wyrobów garncarskich. Te wręcz wyglądają przy porównaniu niechlujnie. Stavros ma talent i serce do tego co robi, niestety z tego co opowiadał to jego zawód powoli wymiera.

Dokładnie takie samo mam odczucie co do Margerites. Pojechałam tam w tym roku zeby sie w tym utwierdzić, i, co do mnie niepodobne, nie przywiozłam ani jednej skorupy. Nic. Mam nadzieję, ze nie będzie tak źle, jednak Grecja ma dluuuugie tradycje garncarskie. Ludzie (Mongołowie turyści) lubią i kupują w Grecji ceramikę. W Polsce ten zawód chyba wymiera jeszcze bardziej...A szkoda.

Stavros mówił że bodajże w zeszłym roku zamknięto jedyną oficjalną szkołę garncarstwa jaka znajdowała się w Chanii. Teraz jedyną możliwością nauczenia się tego zawodu jest przejęcie umiejętności z ojca na syna, pod warunkiem że ten drugi ma ochotę się tego nauczyć.

Szkoda :( bo to piękny ale i trudny zawód.

Byłam blisko, przejazdem. .ech. żal że nie zajrzałam aleee to bardzo dobry powód żeby w przyszłym roku tam wrócić